SAVAŞ ÇOCUKLARI
SAVAŞ ÇOCUKLARI
Savaş çocukları acıya doğar; Tutkun mu ağırdı, türkün mü çocuk! Ateş seni yakar, su seni boğar; Korkun mu çoğaldı, ürkün mü çocuk! Kıydılar annenin prensesine; Feryatlar karıştı her nefesine; Sağır kaldı dünya senin sesine; Irkın mı belirsiz, barkın mı çocuk! Duyana, hallerin yürek inletir; Bakışın dünyaya çok şey anlatır; Dinmeyen acını ölüm sonlatır; Erkin mi bilinmez farkın mı çocuk! Coşari, gülecek yüzler gülmüyor, Çektiğin acılar dinmek bilmiyor, Artık çocuklara sabah olmuyor, Uykun mu derindi, öykün mü çocuk! İbrahim COŞAR |