Ve özlemek rodina, senden bana mirastırVe özlemek rodina , senden bana mirastır Rotalar bulanıkken , anayollar çıkmazdır Tren garlarında nöbet tutmak boşuna Bu hasret bize azdır Dipsiz bir sızı çöker döşüme Tüm yönlere trenler vakti ile ulaşır sana giden raylar bile muamma her bir düdük sesinde ,elim ayağıma dolaşır vuslat ışıltıları sızar tünellerime, sevinirim, belli etmem amma sana şiir yazmayı ertelemek mi lazım steplerde çiçekler hep mi sarı tonludur rodina , ah batıdan akanım bilirsin ki sevdamız ışık soyludur Rodina çabalıyorum Ki bu yangın peyderpey ciğerime değse de Seni özlememeyi bir sanat biliyorum şuur altımda perde ardına sinmiş "Özlem" denen noktayı cımbızla yoluyorum Derüni sızılarım , gurbet sihriyle dinmiş Acz ile inlemeyi seranat biliyorum Ro Di Na Seni özlememeyi bir sanat biliyorum.. Farzımuhal |