isterdim aslında
keşkesi iğdiş edilmiş güncelerden sızmak uykularına
hiçbir şey olmamış gibi tokalamak ellerimi
yanaklarının elmasına
yalnızlık boş oda lambalarıyla üleşilmiyor
ve sustukça daha bir gevezeleşiyor insan
isterdim aslında
farazi yalanlarıma hiç gerek kalmasın
iki uyku arası görmeyeyim seni
yanımda ol hep işte
hatta uyandığımda!



anlaşıldı
kutsal hikâyelerdeki mucizeler tükenmeyecek bir süre daha
yangında ilk kurtarılacak şey fakirliğim
ayıptan öte bir barikat bu
dünyayı kurtarma seanslarım hadi siz de doğru çöpe!




tadı yok kurutuyor artık
akıl uyutma ritüelleri
kahraman dolu filmler
sadece kendini tatmin yanımdan olsa gerek
salaş barlarda olmayacağını bildiğim halde sen aramalarım
gülüşen
şakıyan
yalancı
benden akıllı erkeklere heriflenmeler
telepatik olay yerine dönen fâil-i cinayet melekeler
kokun terine değmedikçe kesmiyor korkuları
denedim çok
şiirlere uğramıyor hiç halikarnas
zencefil aksanlı, aleste teatral kurgular sefil
bil
bakma harekeli gülümsediğime
aksanım günden güne şettesi düşmüş lâl gibi ölüyor
sensiz bir hiçim işte

herkes aynı şeyi söylüyor!




dondurma mevsimlerine düşürdüğüm merakın tükenişiydin
mızıkçı küstah ve ilgiye muhtaç çocuksu anlarım gibi
şekerin azlığından değil hırsım
doyumsuzluktan suratımın ütüsüzlüğü
kaçırdığım balıklar bilir önemini
aforizma imgeler follamak gibi
senin beğenilerin iğnesiz oltadır hep
asıldıkça çırpınan, çırpındıkça berelenen yanım
sana teyellediğim yanım kadar soluksuz
mezara girmeden yaftalanmış ölüm arsızıyım
hani bazen kelimeler susarken daha çok konuşur ya insan
bazen kısık ateş gözler kavurur taşırır hani

sevmek maruzatı başka hangi dille anlatılır imkansızım!





kabullerim söküldükçe ilgisizliğinden
zamanın şeffaf vakitleri düşersin aklıma
gecelerin maviyi çırılçıplak ayak uçlarına yatırdığında
bir yanımdan usulca asılırım alın boşluğuna
bir gölge gibi sızarsın beynime o dem
dargın bile olsan gülersin hep
ve neden seni hep güler hatırlarım bilmem
çıkaramadığım varsayımlar bir yana
gözlüğünün köşelerine astığın şuh bakışlar mı
yoksa istihareye yatmış melekler mi sebep
anlayamadıkça doluyorsun işte dudaklarıma
tıpkı çözemediğim problemler gibi aklımın tavan arasına
her uğraş
mahiyeti kadar tutar ya saçlarından zamanı
hani en son parasına sım sıkı sarılır çocuklar
sendeki tılsımı çözmek korkum bu olmalı
kaybetmek kadar cesaretimin dokunulmaz üvey evladı

ya da sen ne dersen, ne koyarsan adını!




anlatamam şimdi
yerini bulamadığın bir ağrın oldu mu hiç
yüzünü çarşafa gösteremeyecek derece ıslaklığın?
foyan elinde uyudun mu mesela sabaha dek
kalabalıkta edilen küfürler sağanak halde yağarken
gölgene salladığın tekmeleri değdirememek nedir bilir misin
sudan çıkmış balık kaç gün yaşar,
okudun mu hiç bir kitapta
toprağına alışık çiçek
ama boşver bilme hiç Paprika
ilgilenme de...

hem romanlar doğru söylüyorsa
bir gün Rogi Jancsi bile
sevdiğinden daha acı ölecek nasılsa!




sadece biliyorsan
ele ele tutuşmak hangi ülkede yasak
ya da karanlıkta tek başına öpüşmek serbest avuçlarınla
unutamadıklarını hangi ameliyatla alıyorlar mesela
son istida payı olsun deyiver olur mu
ama boşver
hastalığı herkes biliyor zaten
ellerin çiziklerini hadi eldivenlersin de

bunca yılın üzerini kim nasıl örtecek, sen asıl onu söyle!





ToprağınSesi








( Nebiha MURADÎ hocama sonsuz şükranlarımla)






.