GÖKYÜZÜNE YOL ALSAMGökyüzüne yol alsam; mavi hayaller kurup; Uzaklaşsam dünyadan; derdinden uzak durup! Ötenin ötesinden; ruhuma umut esse; Açılsa sırlı kapı; bana, “buyrun gel!” dense! Yıldızlar komşum olsa; ay da gökte yoldaşım; Beraber dönüp dursak; rahata erse başım! Bulut kümelerinden; kendime yapsam yuva; Okşasa hislerimi; buluttan gelen hava! Genişlese bağrımda; kalbimi saran kafes; Mutluluğu bahşetse; içime dolan nefes! Benliğimi terk etse; acı veren fikirler; Aklıma eşlik etse; haz veren tefekkürler! Dokunmasam bir daha; dünyanın bir şeyine; Kapatsam vicdanımı; “dünya güzel” diyene! İnmesem yeryüzüne; görmesem sahte yüzü; Orda yaşasam ölsem; evim olsa gökyüzü!.. Mahmut KILIÇOĞLU |