Hazân sararttı gülüm dünyada hüzün hâkim
Duygular tepetaklak yüreğin hâli hazîn
Renkleri dolu vurdu ümitsiz kaldı resim
Her yer temizlenmeli çabuk geliver berfin


Niye kaşların çatıldı Müberrâ
Mehtâbı öldürüverdi bu hâlin
Şimdi
Yakamozların istilâsında hüzne gebe kaldı gece
Lerzânsı iniltilerle gurbete uçtu ece
Yırtılıverdi sîneler pençe pençe


Ey süveydânın bam teli
Mekânın yüzü zaten sahte umudun gülü soldu
Nilgün saatler geçti zaman irinle doldu
Şalter indirilince havasız kaldı beyin
Cân ışıkları söndü mügeler açmaz oldu
Âh Müberrâ! Karanlık , her umudu yoldu


Oysa Meryem bakışlarından inciler dökülürdü Müberrâ
Parlaklığı göz kamaştırırdı yüreğinin
Ülker ülfetine tâlipti
Rü’yâlarına giriyordun herkesin
Bereket getirirdi kutlu nefesin

Müberrâ kime kırıldın
Hiç mi çıkmayacak sesin


Dursun Tiftik