YALNIZ
Yapa yalnız ve uçsuz bucaksız
Bir yalnızlık esareti içindeyim Her yanım bir özlem içinde Kıvranıp kulaklarımı tırmalarcasına Çıkmaz sokakların için de Ağlamakla geçiyor zamanlarım Kalbimde kurduğum şehir Şimdilerde bombalar altın da Harabe ve bitmiş bir yere dönüşüyor Saçlarıma yangınların uçurduğu kıvılcım taneleri düşüyor Önce canımı yakıyor sonra saçlarıma sanki aklar düşmüş gibi Beyaz bembeyaz bir kar örtüsüne çeviriyor Zaman bu ya Ya olduğu gibi diri diri yakıyor Yada kullanılmış bir peçete parçası gibi Sokağa atıp üzerinden geçiyor |
Güzel düşüncelerin mahsülü olarak yazılan şiir övgüye layık Mükemmel bir eser olmuş...
........................................................................ Saygı ve selamlar..