CİNNET
elime bir fotoğraf makinası alıp senin bütün kahrını çekesim geliyor
(bugün) mevsimlerden papatya ve gözlerinde cennetin kordinatları ben üzerini örtüp hüznümle bir satır arasında uykuya dalıyorum. içimde bir sonbahar ülkesi ucuz bir roman karamanı gibi gömleğimin çizgilerini takip ediyorum intihar bir ölüm olasılığıdır istastislik kader hadi öl ölebilirsen ölüme meyilli bir paragrafta yada şehvetin öldüğü bu coğrafyada. enayi yoldaş ayaklarım çim yeşili sandığı parkelerde incinirken bir jileti sınıyorum bileklerime şimdi odam bir cinnet hücresi sen varken cennet bahçesi bilmiş ol yasal olarak ölüme teşfiktir yokluğun. ve yazılan ne varsa artık bitmiş bir şiire mısradır. içinde çocuklar yaşar içinde koca bir afrika doyar bitmez bir savaş biter belki iskender efendi gezer kleopatra abla sende güzelsin |
gerçi çince öğrenme çabamda olmadı hiç kim bilir o daha zor belki
ama şiir güzel.
tescillenmiş üstelik.