öylesineSahilde oturmuş ihtiyar boğazda düğümlenen zor zapt edilen kelimeler selam versen ardı ardına dökülecek gibi önce anılar anılar.. bahaneler bahaneler.. peşinden.. ne yapsan boş pişmanlık baki . akılda kalan.. der gibi iç çekmeler... ilişmeli yamacına farketmek için gel-git’li geçmişin girdabında tecrübenin verdiği rahatlıkla ürkek ama ödün vermeyen tebessüme gizlenen anların izini... sönmeye yüz tutmuş yıldızın hayatın zirvesinde son demler artık ne işe yarayacağı belirsiz gereksiz onca yığın tecrübe alındaki kırışıklıklar sanki doğarken başlayan ağlamalardan bugüne dek süren anlar senaryosu... bazı satırlarda sevgililer bazılarında fırsatlar keşkelerle dolu sıralanmışlar son satır göz kenarlarına atılmış imza kişiye özel belki tüm pişmanlıklar... bir şans daha istese verirmiydi güya ders aldım yaşadıklarımdan dese o anlara dönmeye hayat... belki anlatmalı tecrübelerini gençlere aynı fırtınalarda dalgalara ceviz kabuğu olmasınlar diye.. belkide vazgeçmeli.. ya gülüp geçerlerse bu da yapılırmı diye.. zaten kişiye özel değilmiydi hayat |