YÜZÜM GÜLMEDİ
Halden bilmez bir güzelin peşinden
Dağlar aştım yine, kıymet bilmedi Sel oldu yanağım, gözüm yaşından Mendiliyle, bir gün olsun, silmedi Her zaman ben ona, gönlümü açtım Aşkla bakan göze, nasıl muhtaçtım Acı söylemekten, çekindim, kaçtım Hep ben gittim, niye bir gün gelmedi Hemen suçlu hazır, kader diyorlar Her seven bir bedel, öder diyorlar Sevenler bir ömür, adar diyorlar Zalim bir düşmana, gerek kalmadı Vurgun yiyen yürek, çöle giderken Eller eğlenerek, bayram ederken Şunu bil ki seni, çok sevdim derken Ne yazık bir kere, yüzüm gülmedi Yürek şeyda bülbül, hep ah-ı zarlı Şu gönül dağımın, zirvesi karlı Benim deli gönlüm, her gün efkârlı Demek ki şu benim, sürem dolmadı Bu gönül yâr diye, onu seçse de Bâde diye, her gün, zehir içse de Bu aşkın üstünden, yıllar geçse de Yan yana, bizi hiç, gören olmadı Şu sevda dediğin, zaten muamma Ne gerek var bunca, çileye, gamma Mecnun olup çöle, gidecek amma Aşık Lüzumsuz’u, kader salmadı Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |