SONSUZ AŞKİçimin karanlıklarına doğru yürüyorum Kayboluyorum gölgelerin içinde Bedenim sıkışmış dört duvar arasına Küçücük dünya dönüp duruyor sorumsuzca Bir dün var,sabahı kollayan Arkasında umut mu? tasa mı? geleceğini yaşayan Bir kadın öz kokusundan mahrum Ve bir şiir anlamı gözyaşından Şimdi yoksulum günbatımından beri Sadece bir tebessüm kaldı sakladığım Doğacak yeni bir güne Hapis olmuş gözlerim gökyüzüne Hep aşıktım oysa geceye Hani vehimlerimden arta kalan yalnızlık nerede Yüreğinde barındırdığın kalabalık hafakan Tomurcuğundan fırlayan gültanesinin ızdırabı gibi İsyan eder sensizliğe bu sessizlik Susmakla olacak iş değil bu yorgunluğun çilesi Ve hala seni anlatamamamın ezikliği yüreğime Kaldırım sevgilerine gücenmişti yüreğim Bir buketlik aşkların pazarında satılan gülleri koklayamadım Kaçırdım uzaklara yüreğimi Uykulardan uzak tuttum gözlerimi Gözlerin girer diye düşlerime.Olmadı... Her biten yolun,uzak mesafelerin sonu Gözlerine,özlemine çıktı Yalancı,tuzak sevdalara attım kendimi Ruhuma ihanet edip Hissiz,donuk bakışlarda aradım sevgini Kimbilir sen,hangi unutmuşluğun ziyanıyla Harcarken sevdamızı başka gözlerde Uyanmayı düşlerdik ikimizde birbirimize Ama ben bir gün,bir yıl diye yola çıkmadım Soruların adı zamansa Ben sevdamı sonsuzluğa ısmarladım |