Dermansın senNerden estiğini kendi de bilmez Bad-ı saba gibi perişansın sen Kaçıp sinesine girsem dediğin Dağ başları gibi pür dumansın sen Bir göçün ardından her yaşlı gözde Sılayı anlatan her harlı sözde Hasretten tutuşup kavrulmuş özde Ta derinden kopan bir amansın sen Selamını alıp yare yetiren Vakt’erişip bir ömürü bitiren Yadı alıp dosta köye götüren Umarsız yol gibi bin pişmansın sen Çarpsa da kıyıya yürek hüznünü Öpse de çağlayıp aşkla yüzünü Alıp dosta götürse de sözünü Irmağa sitemkar bir ummansın sen Harcayıp sonra da ah vah ettiğin Dünya durup sen çaresiz yittiğin Bir eyvallah çekip uçup gittiğin Ömür hanesinden bir zamansın sen Kimi güce ilah gibi taparken Bir ah duysa sağır gibi yaparken Garip gören kimse yoldan saparken İnsana sevdalı bir mihmansın sen Sevgi bir cevhermiş oymuş tek gerçek Bıraktın kendini serden geçerek Doğru değil rivayeti seçerek Hükümsüz kıldığın bir fermansın sen Kimi altın başak kimi samansın Aşk ateşi savrulan büyük harmansın Dervişsin, Keşişsin ya da şamansın Yarenin derdine bir dermansın sen |
Yüreğinize sağlık...