Arafta DolunayKopya koyunlara benzese de artık sevdalar Benimkinin kulağında kırmızı bir gül olsun istedim Altı göz göze gelişten oldurdun aşkı Muradımız yedincide dinlenmekti uzanıp şiirlere Gelmedin sanrı misafirlerin varmış Pazar ise yedi uyuyanlara sözün Oysa “Ol!” diyordun sevince, “Çarp!” diyordun yüreğe Emrin üzreydi gözlerim Araf bir çilehane hiçbir ödülü yok Hele bu yaşta asla beklenecek bir yer değil Sevinirim “Elmaya tereddütsüz sarılıp Kuş lastiğiyle tanrı avlamasına çocukların” Ama vadem daraldı benim Senden geldim yine bana dönmeliyim |
"ermişisen sırrına az da olsa bu kuşaktan geçerken
dökmen suyu söndürmeyin yanan benim kime ne..."
sevgilerle .....