Son Pesüs
son pesüs de söndüğünde
ölüm uyanır geceye ateşten ve demirden özateşten ve özdemirden simsiyah sık yeleli bir atın eyerine binermiş gibi yapar ama binmez derdi başkadır hele ocaksa dolunaya yakınsa antik bir şeytana tapınmanın sene-i efrenciye hesabına göre bir on ve ikiye denk gelmesine sevinir elindeki alazlı kırbaçı her şaklatışında kirli dişleriyle inler atı... anlayana bu bile yeter. Ölümeyse... Yetmez!. |