Nerdesin
Uyumuyor su nehirlerse asiliğin eşi
Aykırılığın aykarası imparatoriçesi O ki içimdeki özlemin en neşeli sesi En neşeli ve en şuh ılıklığın uygar güneşi Sen en derinden alışageldiğim ihanetin Uysal hançerini takansın Alaca karganın kemiklerimi kemirmesi gibi Tuzla tuz tozla toz oldum yine de yetmedi Ey dilber Ey madeni hayatın en ilkel demirden kalesi Ey yorgunluğum çocuksuluğum... Sen nasıl ki böyle habersizsin Tükensin artık ardı arkası kesilmezliğin Endamı üzre suret-i kadim bir kilise gibi yıkılsın Yıkılsın taşla taş olsun anılmasın adın bir daha Ey hayret-i mucip suretger çiz temizden Karalama Nerdesin |