İntihar Çizelgesi" avuçlarımda gökyüzünün ıslak nefesi yüzümü tokatlar doğum öncesi " hayat bir karıncanın dizlerinde başlar dövünmeye her kaçış sırtını her adım boşluğu yalar kopup gider şehrin sokakları meçhûlun yatağına derin dekolteler veren k/ayıpların teninde yeniden kurulur yalnızlığın îdam sehpası ve bir ıslık sesinin hıçkırığını giyer gölgesini içine çeken hayâller bırak çürüsün toprak bedenimin üzerinde bırak asılsın dilime dolanan imtihanın suâlleri dikişi tutmayan ezberlerin ellerini sıkan rüzgâr koğuş arkadaşlığına hazır dört duvarı tozu dumalı ile ey ömrümün kıyılarını dalgasız bırakan aşk ey gözlerimin memleketinde adressiz gezinen diyar varlığıyla yıkandığım yokluğu ile ıslah edildiğimdin keşke s/inmeseydin be göğsüme bugün , önce ruhum ölecek sonra çocukluğum yarınsa , bitmeyen bir günün ertesinde intihardan kurtarılan o rüyânın ölüm ko(r)kusu olacağım " şiir acı ile beslenir , hayat satırlarında misafir edilir " 10/05/2017 eMİNeYZAMAN 10;30 |