Densiz
Kalemi kırbaca alışık bir kere
Mürekkep moruna karışmış yüzü Yapıştırır damağa lal sözleri dil Ağlar ayakucunda semazen Ne sırnaşık bir şair yahu Bilmez haddini bir türlü densiz Elemek taşan suyu Ağır adamların gözlerinde Ve elenmek doğurduğunda vakti Ağır suyun gözelerinde Ne sırnaşık bir şair yahu Bilmez haddini bir türlü densiz Kırağı ç/almış bakır düşleri İmrenir gül pembe hüzün Sıkışır pervaza tutuk perçemin Taşar gümüşi yarım gülüşler Ne sırnaşık bir şair yahu Bilmez haddini bir türlü densiz |