adves...neçti ferman eylese güven kuşu evsiz tek kırımlık catı damı sızı akar sehrimin ay yalnızlığı kara geceme gönül ceşmesi kırık beyaz duygu soğunda gam calar kalp ritmimin acı sazı gül fidan iken kurur sevgi bahcem acep eylersem acı dolu yağan sevgim neylerse güzelmi eyler ayrı uzaklığım yokluk cihan ovasında yazılı taş taplet bozkırımda hüzün cağı dilim melam yılları tek tepriz eylesem acem kızı yüzünde gamze al ruhumu halıya yel eylesem yangınım sonermi gönül cağlamasın güzel gök/yüzü gibi hüzün düşmesin tane iklimimleri suyla yürüsün penceresine allı pul perdesine gül figan acsın sabah seheri omuzlarından tane gül kokusu uyandırsın o/var/kende /sev/da aynı /anı/ dahil /ayrılık/ta.. . |
neden dir bilinmez her sevda ayrılığa gebedir
belkide bu yüzden dirki şair oluşumuz
su gibi berrak ak pak bir şiirdi kutluyorum yürekten