Hasretliye Mektup /.7./
Hasretlim;
Sana yazdığım mektupların sayısını unuttum . ama seni sevmeyi asla unutmadım. Hepside pulsuz ,ucu yanık adresi olmayan. Saklı eski ahşap sandığımda , Sensiz geçen zamanları yazdım. Habersizdin biliyorum okumadın çoğunu. Sevdamızın çiçeğini Gözyaşlarımla suladım ,asil bir çınar yaptım. İçimde bilmediğim bir şeyler var ,sana dair sıkıntılardı. Kavuşmanın umutları karanlıklara yol alıyor. Diyemediklerim dilimde kalıyor. Biliyor musun sabır en iyi dostum oldu. Bu gece gökyüzünden düşürdüm yıldızını, yerine güneşi astım. Gecelerim, daha aydınlık daha sıcak olsun, odama gelen hayalinle . Zamanın acımasızlığı kamçılıyordu mazimizi. Dizlerimden derman kesilince fark ettim ki, ne ağırdı yüküm. Yanımda sende yoktun .. Yine gemileri yakamadın hasretlim. Yaşayıp isteyip de yaşayamadıklarımız vardı. Bizimde bir hikayemiz vardı. -"Gülüm uzaksın benden" .. derken sen . Oysa Ben senin hep gülündüm, Uzak değil her an " sendeyim." Yoksa ben yüreğinin kıyısındamı eserim. ? Esintin |
uzak..
afaki bir husus değil mi
uzakta olduğu söylenen şehirler aynı haritada ve hatta aynı kitap sayfasında yan yana düşmüş iki nokta değil midir..
canım derken karşındaki aynada görülmese de.. aynı aynaya bakan gözlerinin gülümsemesi
fakat aynı zamanda yüreğindeki atış değil midir yâr..
devam..