Uzunca gürül gürül akan bir kalemdenUzunca gürül gürül akan bir kalemden nice şiirlere intizar olmuş aşkları yaz içinden çıkamadığımız hüsranlara gebe yalnızlıklarda acılarını karanlığa sakla şair ki hiçbir zaman göğe ulaşamayan ellerimizden akan kanlar sevgilinin girdiği denizlere rengini versin sevdiğin kızın aklından tünenmiş bir hece ’’sevmek’’ ne kadar hoş bir bilmece ilkimi yara yara koştuğum çocukluğum geçmişimi peşimden çağıran matemlerime saklanıyor hey yağmurlarımı ıslatmayın ama o yine ağlıyor şimdi kül olan bir mısrada eski benliğime feryatlar bırakarak ve karanlıklarımı hiçliğime asarak körü körüne yok oluyorum onun göğünde sesimi bırakın yaşamalarım ölmeye çok yakınım. |