KİMİN UMRUNDA*
Rıhtımından ayrılan yıkık bir gemi gibi çökmüş içimiz
Bize ait şarkılar ağıtlarla göklere doğru söylenirken Geceler boyu nâkaratlar arsız arsız hüzün kokarken Zavallı bedenler esen rüzgârla derinden boğuluyor... Bağdat’ta olsak bile hiç uzak olmaz mesafelerimiz Özlemler benliklerin kara hüzünlerini çokça acıtırken Biz seneler boyu başka diyârlarda nefes alırken Artık kapat gözlerini yollarımız git gide yakınlaşıyor... Mehmet Öksüz/ Eflatuni Mısralar |