Leylibazen bir romanda, bazen bildiğim bir şiirdesin. bilmem ki sen kaç karakterdesin ? bir gelişinle kaç gidişe gebesin ? söndürdüğüm sigaraların adedince, solduruyorsun güllerimi, hala gitme deme bana leyli, gitmek bazen seçim, bazen zorunluluktur bilmelisin. yakamda yokluğundan hatıra bir unvan, garibe çıktı adım senden sonra; öyle ki uyumaz mışım geceleri, kime ne leyli ? tütün, gece ve sen, ay ışığı gölgesinde acı piramitleri .. ah leyli, turuncu elbiselim, kekik kokulum, selvi boylum ve daha nicesi .. lügatımda sana benzeyen söz çok, ki sana benzer yine ömrüm. senden ala, sensiz bir anım yok .. git de bana leyli, gözlerinde, baksana gözlerinde, bana bir nefeslik yer yok .. lacivert hüzünler durağı yüzüm, ellerin kelepçe ellerimde. ölü kentler alfabesi kalbim, oku beni sessizce. lakırdı değil, yalnızlık bir sanat,sanat kere. icra makamı ömrüm, bekleyişler delisi gönlüm. git buradan leyli, yokluğun da gitsin. aklıma değil ismin, yokluğun dahi gelmesin. hatrın kalsın hiç olmazsa da, kalbim,gidişini sevsin. ah leyli, kömür gözlü şiirim. bir şair düşün ki, elleri kara. kömür karası.. bir şair düşün ki boş bir odada, gölgesi ölümün manzarası. - Abdullah Cemek |