Kuşlar burdan göç edendeKonu komşu eşim dostum bir de yarim-bu ellerden gidende soldu bütün güller tarımar oldu has bahçeler üstüne tuz biber oldu yarimin gidişi de yeter gari gidiyorum diyende gözümde yaş dondu ağlayamadım nereden bilirdim böyle bunaldığını söylemesen eyy yaar ne bilem varım yoğum sizken benim ailem anladım ki daha dolmamış çilem çiçek böcek ve dahi bütün alem gülerdi o gülünce-hece hece yazmıştım defterime - şimdilerde uçmaz oldu kelebekler gönlümce yine yerle bir oldu umutlar gelecek yıla mı kaldı mutlar bir bir boşaldı haneler yurtlar analarda döğünmeler zılgıtlar her kapıdan duyulurken ağıtlar köy boşaldı burda kimse kalmadı gençler kavuşamadı murat almadı iklimi bozuldu dünyanın-kurşun cenge girince sanırdım göçmen kuşlar göç edip de dönünce gidenler de sonunda dönerdi bir gün meğer hayalmiş rüyaymış aldanışmış son seferiymiş kuşların Yüksel Nimet Apel 8/Nisan/2017/Cumartesi/Bodrum |
duygu dolu hüzünlü bir ayrılık şiiri
kaleminize sağlık