Yol ŞiiriUzun tren yolculukları yapıyorum içimden içime uzayan yollar boyu nefessiz geçen ömrümüm buhar olmuş kırılsa ancak kendini kesecek gücü olan penceresine şiirler yazıyorum sonra duraklarda bekleyenler okusun diye gördüğüm tüm mevsimi geçmiş ağaç dallarına asıyorum ruhumu asmış gibi hissediyorum / tuhaf ipimi kesen olmasın diye dua ediyorum içimi açıp okusunlar anlamasalar da olur şiir işte diyorum tutunacak yeri yoktur, biliyorum uzun tren yolculukları yapıyorum daha da ağırlaşsın diye tabutum ne varsa içimden içime atıyorum Leyla Demirli |
yalnizligindan...