En güzel düşlerim, hep düş olarak kaldı
Nefeslerim sensiz yarım
Hasretlerim
Özlemlerim hep gurbet olsa da
Sen yüreğimin derinliklerindesin
Yürek yaralı
Kalbim sancılı
Gönlüm gurbet olsa da
Hiç bir gurbet benden alamaz seni
Gurbet benim içimde hasrettir
Hiç keyfim de yok
Keyfimin kâhyası olur musun?
*
Alıp verdiğim nefessin
Nefessiz kalıp
Seni görmeden ölürsem
Gözlerime mil çekilsin
Yüreğime hançer saplansın
Gözlerin dipsiz bir kuyu
Derinliklerinde kaybolur susuz kalırım
Uzat ellerini dinsin içimde ki deli fırtına
Güne senle merhaba diyelim
*
Keyifsizim
Ama keyfimle başbaşayım
Seni düşünür, seni anarız
O gün, yani ölüm anı gelmeden
Gelsem kapına, alır mısın içeri?
Keyfimin kâhyası olur musun?
Olursan gecelerle düşmanlığım biter
Seni başka tende düşünmem
Sabahlara seninle merhaba derim…
*
Anlaşıldı senden hayır yok, ben yalnızlığa nikâhlıyım
Önümde uzunca bir yol var
Ömür biter yol bitmez denilen cinsinden
Sonu yok yolların görünmüyor
Hava kasvetli ve soğuk
Hani “üşümeyeyim diye bir mont almıştın” onu giydim
Kapüşonu ile başımı kapattım
Biçare berduş
Ellerim ceplerimde yürüyorum bilinmezlere
Bir yanımda keyfimin kâhyası
Diğer yanımda tepemin tası
Düşlerimi sana bırakıp gidiyorum
Burnumun dikine dikine…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
26.02.2017