Papatyalar
Şimdi
Acılı bir yürekle yazıyorum bu son satırları Birazdan öpeceğim papatyaları kasıklarından Ben aslında inanmazdım ölüme Bir çocuk kalbim vardı eskilerden kalan Bir de bez bebeklerim Şimdi uykusunda onlarda Birazdan bir düş olup uçacağım Çok uzağa En uzağa Melekler öpsün göğsümü artık Şairler bir şiir daha yazsın sonsuz olanından hani Ben bir tek papatyaları isterim baş ucuma Üşürsem ısıtır onlar... Özge Özgen |
Selamlar saygilar.