BaHaRıN KıYıSıNDa.... içimde hızı ölçülemeyen fırtına salkım saçak dağılıyorum şehrinin kıyısına önümde kurumuş bir ağaç dokunuyorum baharlanıyor dalları iki yavru kuş konuyor anılardan yaptığım yuvaya oturmuşum göl kenarındaki o çok tanıdık banka ki sende bilirsin oraları avuçiçlerimdeki senden yadigâr sevgi kırıntılarını dağıtmamak için rüzgâra fedâ ediyorum ellerimi martılara kulaklarımda ismin yankılanıyor göğsüme basa basa müjdeliyorsun Kennedy parktayım diye gel diyorsun kurul dünyamızın üzerine gezegenler de üstünden atlamanı bekliyor sabırsızlıkla gözbebeklerimde kocaman iki damla yaş aşkolsun diyorum bulutlara aşk olsun canıma ne kastınız var özlemden diyorlar özlemden... nagihan |
Çok çok güzel…
……………………………………Saygı ve Selamlar…