GöZüM ArKaDa KaLMaDaN ÖLeBiLsEm
...
Küçük bir çocuk olsam yeniden Gözbebeklerimde babamın devasa sureti Öksüz bir cemre gibi toprağa düşsem Bütün papatyalarda gülümseyen yüzüm asılı kalsa İşte böyle güzel ve masum ölebilsem Adım, sanım kalmasa Yaşadığım ve öldüğüm bilinmese Ama mutluluk deyince herkesin aklına ben gelsem Birdenbire tatlı bir tebessüm oluşsa sevenlerimin yüzünde İşte böyle hem çok yabancı, hem çok tanıdık ölebilsem Yavrularım boynu bükük kalmasa Şiirlerim yetim Orkidelerim susuz Ey aşk çaresiz İşte böyle hıçkırarark değil Onları mutlu ve mesut ederek Yaradan aşkıyla ölebilsem... nagihan |