kaybolan çığlıklar
kaybolan çığlıklar
kalk haydi gülüm soyun soyun da anadan üryan o sımsıcak ikiz tepelerinde ter kokularının tuzunu yalayarak rüyalarında balakları alıp götüren sinekler doğur bana doğur. o bir kez var olan seslerden ve acıdan süzülerek boşlukta kaybolan çığlıklardan doğur şimdi alakarga anımsatır haykırışlarını öğünürsün içindeki suskunluğuyla o kıpkırmızı sabır taşlarının öğütürsün öğünür öğün öv |