SEVGİYİ SEVELİM
Kimisi dağ deldi, kimi çöl aştı
Âşıklar bu yüzden, çok çekti çile. Sevildikçe âşık; çağlayıp taştı Sevgiyi sevelim, muhabbet ile. Kimse beliğini kendi öremez Ele karşı kadın sürme süremez Seherde gül açar bülbül göremez Bülbülün sitemi goncaya, güle. Doğru olmalıdır yapılan tefsir Zaman denen nesne güzel müfessir O sana esirken sen olun esir Sırrını söyleme ne olur ele! Âşığın hâline eller gülmesin Doktor neşter atıp kalbin dilmesin Gizli tut sevdânı kimse bilmesin Düşürme aşkını ne olur dile! Boşa geçmemeli biricik dak’ka Mâlâyâni hayat; men dakka dukka Sev sevil, say sayıl; halka ve Hakk’a Aşksız kalıp gönül, dönmesin çöle… 23/02/’17 Hanifi KARA |