Yüreğimden gelen şikayetleri
asgariye indirmek için çalışmıyor hiç bir hücrem.
Tahripkâr olmayışım annemden değil,
hatalarının sonucu da ben değilim üstelik.
Şefkati, merhâmeti, acımayı,
gayreti ve terbiyeyi babamdan da almadım.
Tacizkâr olmaktan kaçtım hep şu hayatta.
Öğütlenen onca sözün rağmına çalışmak
bana göre değildi.






Fedakârlığın yerildiği yerde bulunmamak için
hasta rolü yaptım,
duyduğumda ise tıkadım kulaklarımı dış seslere.



Hüsn-ü sireti hiç bir vakit hüsn-ü surete değişen olmadım.
Sevgisini fani ve zahiri güzelliğe
rehin bırakan insanlar tanıdığım(d)a
utandım çok zaman.
Avuçlarımda zedelenmiş duâlar biriktirip
sürdüm gözlerimi kıstığım acının her yanına.



Ve davacı bir çocuk olarak annemin hazinesinden talep ediyorum yine de.
Baharın ruhumda ölmemesi için çabalarken,
kışın uygarlık kurduğunu farkettiğimde
bu meseleyi tahkik etmek için kendim gibi düşünen,
kendim gibi algılayan çocuklar aradım
çünkü onlara ihtiyacım var(dı)...





Şimdi,
fıtrî vazifemin suistimal edileceğini bilerek,
ve cehennem hapsini göze alarak
zâhiri güzellik talep ediyorum hayattan.
Benim ve ahirette molası bittiğinde sadakatsizlerin,
aynı teraziye koyulmayacağından da emin olmak istiyorum.






Zeynn