KIRIK GÜLÜŞLER
Henüz körpe bir kuytuya
Bürünmüşken gece Kafamın tasını attıran Buruk vedaların şıngırtısı bitti derken Ölü sevdaları taşıyan bir sandal geçer Kırık düşlerin ırmağından Aşka ahrazların koynunda Çekiştirilir yaşanmışlığı hikayelerin Teni soyulmuş mevsimlerin çıplaklığına Rüzgar gülünü sürerken gövdelerine İnleyen vuslatlar el sallar bahara Sindirilmiş duygularla yanarım Ölür bedenim bir daha O an mart gelir karşıma bir sigara iliştirir çatlamış dudaklarıma az kaldı der gibi bana şubat alay eder benimle küçücük boyuyla kaybolur giderim ironi bir bakışta bir yandan sırıtırken küllü benler solumaya çalışırım çekerim genzime sigaramın dibini kırık gülüşler arasında Sabahat Çelik |
GÖNÜL DOSTLUĞU HAKKINDA YAZILAN ŞİİRİ KEYİFLE OKUDUM…
Çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar…