Sensiz ne hazanlar, ne kışlar geçti
Arayıp sormadın ben ne diyeyim
Gözlerim yar sana nasıl da açtı
Halini görmedin ben ne diyeyim

Aşk ile bakarken gözlerimize
Koyardık başı biz dizlerimize
Hani söz vermiştik birbirimize
Sözünde durmadın ben ne diyeyim

Düşleri tarumar ettin edeli
Vurgunların can evimdir emeli
Gözlerin vuslata sanki tövbeli
Ruhuma karmadın ben ne diyeyim

Hasretinle yaktın beni derinden
Vurgunun kol gezer düşün yerinden
Canımdan bezdirdin yokluk varından
Şansımı kırmadın ben ne diyeyim

Gamzelere kardeş boralarımın
Her gün arşa çıkan naralarımın
İçimde kanayan yaralarımın
Hakkını vermedin ben ne diyeyim

Bir ömre mal oldu yetmez mi hicran
Tıklattığın yere yaşattın hüsran
Görenleri bize bırakıp hayran
Murada ermedin ben ne diyeyim

Vuslata göz kırpıp feleği üzme
Sevinçten suların bendini çözme
El ele vererek dünyayı gezme
Hayali kurmadın ben ne diyeyim...

Gülseren MORKAN