ZİRVEDEN ZEMİNE -- İrtifa kaybı--
Bir zamanlar;
Kavimler kapısı Anadolu’nun, Şahsında Edirne bendim, Kars bendim! Şimdiyse kendinden utanır, kendim. Bir zamanlar; Aşınmaz, aşılmaz ve dokunulmaz, Mânâdaki mazruf bendim, hars bendim! Şimdiyse gör! çamurlara belendim. Bir zamanlar; Millî duyguların merkez üssünde, Yenilmeyen öfke bendim, hırs bendim! Şimdiyse boşaldı barajım, bendim. Bir zamanlar; Şekil veren inatçıl has çeliğe, Pazu bendim, çekiç bendim, örs bendim! Şimdiyse özümden ben örselendim. Bir zamanlar; Cesâretin, çevikliğin simgesi, Hiç kuşkusuz aslan bendim, pars bendim! Şimdiyse korkudan kenara sindim. Bir zamanlar; Teknik- sanat dallarında dünyada, Usta bendim, çırak bendim, kurs bendim! Şimdiyse tam körelmede, bilendim. Bir zamanlar; Güneşi yakından tâkibe alan, Uzaydaki Venüs bendim, mars bendim! Şimdiyse zirveden aşağı indim. Bir zamanlar; İlim, irfan mevzûbahis olunca, Bu kulvarda ekol bendim, ders bendim! Şimdiyse zır cahillikten elendim. Bir zamanlar; Kıyama kalkarken kortej kıtası, Beynelmilel majör bendim, fors bendim! Şimdiyse cins attan, eşeğe bindim. Ahmet Süreyya DURNA Şafak Taarruzu (Şiirler) |
İlim, irfan mevzûbahis olunca,
Bu kulvarda ekol bendim, ders bendim!
Şimdiyse zır cahillikten elendim.
Ne oldu bize..Güzel dizelerinizi kutlarım .Selamlar..