MÜNÂCÂT
Gidecek başka kapım yok! Yerim yok sığınacağım!
Sensin benim tek umudum, Mutlak tek sahibim sensin kuşkusuz. Bir yüzsüz mülteciyim ben; ne evim var, ne ocağım. Sonsuz inancım odur ki; Esirgeyen, affedensin kuşkusuz. Ne olur affeyle beni! Adınla yalvarmaktayım; Ya Rahmân, Ya Rahîm! Bismillâhirrahmânirrahîm. Kapatma kapılarını! Yüz çevirme bu mücrimden! Şol Habib-i Kibriya’nın, Şol Nebîler hatırına, Ya Hannan! Kerem sahibi sen iken, Kimden ne isterim kimden? Bilcümle günahsızların, Şol sabîler hatırına, Ya Mennan!.. Ne olur affeyle beni! Adınla yalvarmaktayım; Ya Rahmân, Ya Rahîm! Bismillâhirrahmânirrahîm. Çalıya sığınan bir kuş, ne ise ben oyum işte! Korkuyla çarpıyor kalbim. Huzursuzum ve dardayım, bilirsin! Kırık dökük amelimle ne yazık ki buyum işte! Rahmetin kuşatır diye, Umutla intizardayım, bilirsin! Ne olur affeyle beni! Adınla yalvarmaktayım; Ya Rahmân, Ya Rahîm! Bismillâhirrahmânirrahîm. Bırakma kendi halime! Tut ellerimden ilâhî! Nefsin eline bırakma! Kulun aciz, kulun zâif medet eyy! Bir yüzsüz mülteciyim ben, bin kere kovulsam dahi; Yine umut varım, yine. Sensin Münif, sensin Raif medet eyy! Ne olur affeyle beni! Adınla yalvarmaktayım; Ya Rahmân, Ya Rahîm! Bismillâhirrahmânirrahîm. Ahmet Süreyya DURNA Andelibname Şiirler |