Gün Akşam
Gün akşam uyanma vakti korkuların
Şeceresi tutulmamış hatıraların dirilme vakti Bense yalnız adam sokaklarının baş bekçisi Gönül ufkunun niyazcısı Harabat ehlinin son fenercisi Üşüyorum ucu belli olmayan sokak başlarında Ellerim karanlığı bir âma gibi yoklamakta Varlığı belli olmayan cisimler hafızamda Yer edinmekte kendine Korktukça korkuyorum Her ayna kesitinde dalıyor gözlerim Uzundur menzili aşkın Yer etmiştir kalbimin tam ortasına Artık aşikar oldu özlemin Gece ayaz sıcak ceplerim |
Ellerim karanlığı bir âma gibi yoklamakta
Varlığı belli olmayan cisimler;
Yer edinir hafızamda.
Korktukça korkuyorum...
Kalemine sağlık güzel şiir tebrikler