ŞİMDİ MEVSİMİDİR SÜKÛTUN
Vuruldum kaldım, kalakaldım,
Cesedime çarpmadan geçti. Sustum, öylece sustum, Hiç var olmamış gibi. Ram edip yüreğimi ‘o’ hayırsıza, sevdayı sukuta dürdüm. Ah! ne çok yaktım kalbimi. Hiçbir şey söylemedim, Duaya vurdum dilimi. Sustum nasip diyerek, Anlatmaya gücüm yetmedi. Sustukça dem tuttum, Demlendikçe sustum, İçime topladım bütün sesleri. Korktum iştahımdan, Bıraka bıraka sustum. Her şey akıp gitti birer birer, Soluksuz okuduğum kitap sonları gibi. |