OLUR BAZEN
Olur bazen uykun kaçar
Bu kez ne kahveden ne de çaydan Bir düşünce iner zihnine ağırdan Yâr özlemi gelir uzaktan... Uykun kaçar bazen Bu kez ne ayrılıktan ne de vuslattan... Silinir yavaş yavaş anılar hafızandan, Kayboluyordur ömür, Birde törpülenen zaman ufuktan... Akşam demletir hasreti, Gözlerinde keder Kirpiklerinden yâr akar... Kaçar bazen uykular Kalpte deli firak iki eli yakasında sevdanın Vuslatsa firâr... Yâr yanmada bu kez Yumulsada gözleri Gönül dilinde gurur kilidi... Olur işte bazen uykun kaçar Bu kez belki de alışkanlıktan Geceyle baş başa biz Birde yol, ikimize ağlar... Zehra Asuman |