Niçin?
Mevsimler hep kış mıdır, hani, nerede bahar?
Dondurucu bir soğuk, vurur, sinemi yakar, Bir kardelen misali, beklerken güneşimi, Niçin benim bahtıma, ya ayaz düşer, ya kar? Oysa havaya, suya, toprağa cemre düştü, Üşüyen gönüllerle, muştusunu bölüştü. Pencere pervazında, ekmek parçalarına, Titreyen yüreklerle, güvercinler üşüştü. Seherde bad-ı saba, uyandırıp gülleri, Çağırır muhabbete, sevdalı bülbülleri, Hazırlanır kâinat, Nisan yağmurlarına, Kaldırıp üzerinden, hüzün renkli tülleri. İyi de neden benim, dinmiyor bir gün ahım? Sol yanımda sürekli, nüksedip durur ağrım? Âlem neşe içinde, bense mazlum ve mahzun, Bu cezaya müstahak, var mı ki bir günahım? |