gece ve mehtap
Ayın şavkı bu gece yine denize vurmuş,
Üzerine sessizce busesini kondurmuş. Işıktan dokuduğu billurdan bir şal sermiş, Hasretiyle bekleyen sular murada ermiş, Işıl ışıl yansıyla, gümüşümsü mavi renk, İnsanı mest eyleyen inanılmaz bir ahenk. Meltem esintisiyle dalgalar kıpır kıpır, Bir an önce sahile varmak için çırpınır. Bulutsuz gökyüzünde sere serpe yıldızlar, Sanki bana bakarak göz kırpıyor arsızlar. Ruhumda esir almış hafakanlara inat, Mehtap aydınlığında huzur dolu kâinat, |