ZARAFETİYLE KADIN
Gecenin zarafetiyle kalkıyordu bütün örtüler.
Hınzır bir kahkaha atan güzel kadın. Baş döndürücü saçlarını savuruverince, Karşı koyamıyordu hiçbir erkek. Bir kez salınması yetiyordu koridorda. Sülün gibi yürüyüp giderken Kendinden haberi yokmuşcasına Öyle nazenindi ki! Bütün kemanlar Onun için, Udlar,gitarlar,çellolar... Bütün enstrümanlar Onun için ağlıyorlardı bakarken arkasından. Oysa gelirken nasıl da çağlıyordu her biri Her biri bir bülbül gibi, Dile geliveriyordu. Güzelliğini de,şehvetini de,cazibesini de Her şeyini örtüyordu zarafeti. Usulcacık sarıp sarmalayıveriyordu. Dudaklarının kıvrılıp aldığı şekiller, Çiçekleri anımsatıyordu. Ürkek ama baygın yaseminleri... Bütün güller isyan ediyorlardı. Ne olduğunu bilmeseler de, Onun bir başka olduğunu Hepsi çok iyi biliyordu. Hiçbiri unutamıyordu. Bir köşesinde yüreğinin uyutup Unuttuğunu sanıyordu. |
Güzel bir kadın kadar zarif, ince..
tebrikler,
sevgilerimle..