S'onsuzlukBir ikindi vakti gölgeler karanlığına çekilirken Süzülür bir zamana Gizem Sonbaharı çizerken Kırgın yalnızlıkların kuytusunda arzuhalimi Söyleyemedim Dilemmalar yüklenmiş sırtıma uyanmışım eski rüyalara Bir kibrit aleviydi hüzün Ayaz nefesimde Söndüremedim En kutsalım; gözlerinde yittiğim Al şu ahraz lisanımı sür dilinin bıçkın yerine Hazan bahçelerinde solmuş yapraklar gibi savrulurum günden güne Nerde sığındığım mısra Nerde içimi delen şiir İçimde büyüyen şarkıları D’inleyemedim Bir sevda anı Bir dağ kuytusu Sevgi izahsız Sırsız Ten Söyle sevgili Aşkla sarılmak Gün’ah mı.. Oysa ben mevsimlerden baharı severim Tenim sevinir, ruhum ısınır Hiç sevemedim doğduğum bu soğuk zamanı Yaşımı eskitiyor sararıp soluyor yüzümdeki pembe ifade Bu efkârı sitemli yıllar güz döküşleridir ömrümden Al, al, al senin olsun bu jenerik ifade Nayır, n’olamaz yine mi firkatin o dem zuhuru Mıh gibi çakılır kirli duvarlara sensizliğim bakışlarımda nem biriktirir Rutubetli şiirler Karışır katran karası gecelere İblis oldu siyah kağıtlar Bir türlü beyaza Döndüremedim Şu gönlümü yollarında kör ettim Can çekişiyor bakışlarım uzaklara düşerken Sorma bana maziyi mevsimleri h’iç ederken Öksüz bıraktığın bir ben miyim Bir ben miyim bu iklimi hazan ilde Sermayesi tükendi sözlerimin Şükrü sürdüğüm dualarım avuçlarımda kayıp Sonbahar yine sardı çıplaklığıyla nazlı bakışlarımı Öylesine mahzun Öylesine mahur Bir sürgün bir esaret güncesi ömür Yazıldı yaşadık Öylesine uzak Öylesine tuzak Ve sonsuzadek Ve ilelebet Ve ilanihayeh Bir aşk kavgası Sonbahar sürülmüş yüreğimde Nuray AYHAN... |