İçin için o düşün içine düşmüş
Bir fakir avuntu içinde
Baş eller arasında unutulmuş günden
Ne düşerse payımıza
Bir kar düşer incecikten bir sızı
Sızlayan yüreğinin parmak uçları
Öylesi kırılgan kıyılara vurgun

Ah bir somun
Kuş gözü kadar umut
Sus pus lâl dilde hayat
Kızaran soba ateşimi yüreğe düşen
İhtiyarlamış o ateşin külleri mi
Ah ömre ziyan

Unutulmanın ortasında o bahiyar anılar
Hürriyet özgürlük kelepçeleniyor eller
Yeni bir yıl yeni bir umut getirmiyor
Tutsak yıllara yelken açıyor mavi gök

Oh lavinya
Tay bakışlı öz
Alkış sana tutulan eller
Güllere gün yüzü asık yasak
Bakışın asılı şafak tanrıları umarsız
Kırlarda kulûbeler kimsesiz
Ocak başında o engin iç çekişlerin
Baharda çiçekler özlemi yırtık
Erik çiçekleri tutsak
Bir nefes öteye gitmez artık
Çanak tutuyor baş/lar
Demir parmaklıklar takmaya gökyüzüne
Ağlayan bir beyazlığa teslim dağlar
Şimdi! Siyaz beyaz bir resim misali
Saklı kalacak o geçmiş hürriyetin resmi:
Bir varmış
Bir yokmuşlar ülkesinde
O sen ve ben yasaklı ülkeler
Doğuruyor anarahminiz düş/ün!!!
Eskisi gibi bakmayacak artık
O ruhunu kaptırmış ellere bütün renkler yasak
O çocuk gözler...

Bakmasını unutmuş!!

Nurten Ak Aygen
30/12/2016