UğurlamaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevdigimden geldiğim Özledim iki gozum
İstanbul’a sabahın ayazında düşen bir özlemek vardı kalbimizde
Bir ağlamak göz ucuyla sindirdigimiz Bir tahammül ki zıttı agir basan bir terazide... İstanbul’a bir kavuşmak telaşı düştü cigerparesi boğazın öte yanindan... Hepitopu bunca çığlık biriktirip Atkı bere üşüyen burnumuz değil bir tek Öyle güzel yerde patladı ki tekerlek Şair Ahmet Muhip Dranas caddesi Sitepne dedi yetişmez dedi başka dedi sıkkın sesi kaygıyla icerleyerek... Öyle bir of çekti eke toka bir teyze kader dedi tuttu burada da güldürmeyecek... Şair Ahmet Muhip dranas caddesi Önünde Voyage diye bir bohem kafesi "Varmak istediğim uzak limana Gemiler beni almadan kalkıyor" Deme öyle bak şair Sitepne deriz yetişmez deriz başka deriz Yine gideriz Yeni gemiler gelir o limanlara Sormayiz soruyu neredeyiz nereye Güzele güzeldir kentin en keşmekeş yeri de bilmediğimizden Üç kuruşa balık beş kuruşa ekmek geçer Savrulur içimizden lodos vakti bir uzun ah keyfe keder Kim sayar kaldığımız anı yeni baştan Şair Ahmet Muhip Dranas caddesi ağlar halimize derinden Ah bir özlemek mirim kimi kimseyi söker Ah bir yenilmektir aşka Ah yolların suali Yolcunun cevabıdır Ah geldiğim vakit Gözlerin gözlerimi öper ... Kaç caddeyi yokladık gecesine vurgun oldugumuz kentte Bilmedi kimse alnımızda izi Kaç geceyi yolladık sabahına mahmur... Şair Ahmet Muhip Dranas caddesi Öyle güzel yerde Öyle güzel kederde... |