Ey yüz güldürmeyen kaktüs çiçeğim!
Hayatı senin için saydım hiçe,
Şehirlere sığmayan bir kaçağım.
Yüreğim volkan, yandım içten içe;
Su ver, bir nebze hararetim dinsin!
Beni kor ateşlere atan sensin.

Yıldız gibi avuçlarımdan kayan,
Muamma sevdasın, hülyamı bölen.
Gel bu heyula, ızdıraba dayan!
Var mı benim kadar sararıp solan?
Gözlerim uykuya ne vakit kansın?
Derbeder gecelere iten sensin.

Benziyorsun tersten akan Asi’ye,
Mavi düşlerimi serap eyledin.
Mecnun’dum Leyla’sına ölesiye,
Kavi bağlarımı harap eyledin.
Sanırlar ki vefa yüklü bir cansın,
Aşkı bitpazarında satan sensin.

Yıldırıma yakalanmış kuş gibi,
Yağmur bakışların kaç can alacak?
Zemherisi kangren yapan kış gibi,
Daha kaç biçare ketum kalacak?
Herkes gözlerini merhemim sansın,
Onulmaz derdime dert katan sensin.

Sen mahkûmun doğmayan şafağısın,
Umut bende tükenmeyen sebildir.
Zindanımın yanmayan çerağısın,
Hangi tenhalardasın, zinhar bildir?
Hercai bir diken, kutupsuz yönsün,
Her yürek atışımda batan sensin.

27.12.2016

Muhittin Alaca