BU SON SESLENİŞ
Çıksın karşıma adını bilmediğim bir kadın
Veya adını bildiğim bir mevsim Yüreğime sersin sevgilerin,aşkların en güzelini Silmesin yıldızlarımı gökyüzünden Prangalar vurmasın umutlarına Zincirlemesin adımlarımı Artık toplayamıyorum Hazan da dökülen yapraklarımı Öpemiyorum ıslak dudaklarını Sen..! son nefesini içime çektiğim kadın Haydi ışık OL yüreğime Gel !,ben yolumu sende kaybettim Haydi,uzat ellerini çizgilerinden öpeyim Gamzelerinde nefesleneyim Esintisiz geceler de Haykırışlarım buzullaşıyor Şimdi doruğundayım yangınların Karşı duramıyorum kasırgalarıma Çıkılmazlığın bir adı hayat Yüreğime çarpa çarpa terletti ıssızlığımı,esrarımı Düşlerimden atamadığım Adını unutmaya çalıştığım kadın Hasretine düğümlüyüm Neden ufkuna el sallıyorsun Çözümlenemeyecek bir aşk mı benimkisi Kahrediyor beni tövbelerim Bir yönü belli değil ok yaydan çıktı Bu son seslenişim Ah yüreğim ahh kan revan olacaksın yine Çöktü üstüme kapkara bir duman! Idamlıyım hükmünde hadsiz günahlarının Darağacı kurulmuş soğuyor tenim Yorgunum,özlemin bağırtısındayım şimdi Sen bilsen de bilmesen de Bu kalbim tutuklanacak Ve ben susacağım,sen ağlayacaksın Ve sen duyacaksın,ben kulaklarımı tıkayacağım Ve ardına bakmadan gideceğim Öyle baka kalacaksın Adını unutmaya çalıştığım kadın Y.szgn |