KAL DESEYDİN
kal deseydin
sevgime kanat takıp uçardım umutlarla yüreğimi sol yanımdan alıp iki avucumun içinde mahçup bir şekilde sunardım sana al derdim zaten senindi bu bana gerek değil İkimize yeter seninki bir nefeslik mesafe olmasın aramızda açardım sükuta gömdüğümüz neşelerimizi yılkı bir tay olurdun sen bende bir ceylan devinirdik dingin kır çiçeklerin üzerinde sen saçlarımı okşarken bende yanağını okşardım kirpiklerimiz oynaşırdı birbirleriyle bakışlarımızda masum saklambaç oyunları ah sevdiğim kal deseydin aklının nüvesine yerleşir mutluluğun en hazını katre, katre kalbine indirirdim dilimde yarım kalmış imgeleri yeşertip sana şiirler üretirdim şimdi sonsuzluğa giden bir yolun kenarında Dualarla rükudayım gelsen ellerimden tutup beni kaldırsan götürsen yarım kalan aşkın ortasına atsan hüzünlerimi gecelerin pembe düşleriyle yıkasan yeniden bir biz olsak ikimiz Sabahat Çelik Dost kalemden Kal deseydin, Razıydım kapında beklemeye, Git deseydin Razıydım göz kırpmadan ölmeye Kal deseydin, Sevgin ben deseydin, Benimle yaşayıp ölseydin, Ben yaşamadığım da ; Sende peşimden gelseydin... Asil olurdu sevgimizin mezarı Bende gözü açık gitmezdim...Değerli hocam Hasan Çapraza bu güzel dizeler için teşekkür ederim |
Hüzünden uzak, mutluluğa yakın ömrünüz olsun...
Saygılarımla