geceydi vakit karanlık değildi ama ay vardı ay aydınlığı ve ışıyan sokak lambaları
silah vardı elinde kamuflaj urbaları belinde palaskası kasatura matara ve ekmek torbası
kızılcık ağacı altında karşılaştınız kırda değil şehirde dur dedi sana kimdir o durdun sen ve gülümsedin dedin komik olma
tanıdı sonra seni. sesinden. ve renginden
silahı attı elinden kasaturayı belinden çözdü palaskayı çıkardı parkayı matarayı ve ekmek torbasını
ah dedi sonra ah menekşe yemendeydim ben korede çinde çanakkalede kaç bin sene
gel dedi sonra sana yakınıma geldin sen ver dedi elini verdin sen sarılıp sarmaştınız yanak yanağa kucak kucağa
acılaşmıştı dudaklarınız, öpüşüp tatlılaştınız. dolmuştunuz bulutlar gibi, ağlaşıp boşaldınız
lakin kısacıktı zaman ve an numaranı ver dedi sana telefon yani dedin dört dört iki ama usum uyuşuk benim yaz dedi kağıda kara trenle yolla
ayrılmalıydınız sonra ama ayrılamadınız bağlanmıştınız kopamadınız soyundunuz ulu orta üryan kaldınız
duyacaklarmış sesinizi size ne göreceklermiş ikinizi kime ne tek bedende saklandınız kapı açıldı o sıra, kaçamadınız. ışık yandı tavanda, saklanamadınız
görüldünüz de tanınmadınız tanındınız ama korkmadınız düğümlenmiştiniz çünkü kopamadınız
sonrası kırım kıyamet tabii beride karı ötede koca bahçede ana kaynana kaynata ısım akraba kız oğlan ve yalan dolan
yok dediniz kanlı gözlülere yok öyle bir şey diklendiniz yalan bütün bunlar yakıştırma iftira lanet olsun dediniz o dedikoducu karıya
bağırdın çığırdın sonra sen suçluyken güçlü gibi yerden yere vurdun o günahkar bedenini üstün başın yırtıldı kaldın kan revan içinde
kucaklayıp götürdüler seni öyle yaralı biçimde yatırdılar cennet döşeğine baygın bir şekilde can verip öldü müydün, gözün yumup güldü müydün; bilemedi çaresizlikte
sonra rakı içti reziller şarap şampanya yemek yediler peşinden etli pilav ve helva bitti dedi sonra. dünyayalan, biz talan. vurdu kendini mor dağlara, gitti İnce Memed’in yanına
ama yarın geldin gene hatçe gibi o mavigülümseyişinle gene buluştunuz erguvan çiçekleri içinde
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Erguvan Çiçekleri şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Erguvan Çiçekleri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.