Hep istiyoruz ya...
İnsanoğlu ne kadar nankör varlıklar
Kimi zaman kahr ediyoruz Yaşadığımız hayata Yazlık evler istiyoruz Kışlık evler istiyoruz Yat ve bir de kat Para, para ve yine para istiyoruz Kiminin sobasına odun girmezken, Kimisi isyan ediyor, Neden yeni bir arabam yok! diyor Şükür etmemiz gerekirken Bugün de yaşayabildiğimiz için Ne yazık kime anlamıyor Kimseden birşey istediğim yok ki Sadece benden uzakta olun yeter Neyleyim ki ben hanı, hamamı Varsa damımda kan ve gözyaşı Neyleyim ki ben şanı şöhreti Yoksa içinde insanın rahatı Neyleyim ben boş sözü, boş lafı Bulunmazsa başımda çatım, ocağımda aşım Neyleyim ben yatı, katı, tarlayı Verirse tanrım bana sadece keder ile acı Azrail bile bize geliyor baksana Hiç gördün mü oraya gideni Oraya gidip geri geleni Kefenin cebide yok ki aksi gibi Söyleyen olmadı mı Diğer tarafa ne götüren var, Ne de oradan geri gelip getiren birşeyleri Nasıl diyor şarkıda; Sultan Süleyman‘ a kalmadı böyle… Böyle bir gerçekle yaşarken, Nefes aldığımız için zenginiz. Ben ne elbiseler gördüm, içinde adam yok, Ne adamlar gördüm, üstünde elbise yok, demiş Mevlânâ Ne güzel demiş, Ben ne zenginler gördüm Para çok amma sıhhat yok Ne yoksullar gördüm, parası yok Sıhhat ile karnı tok Keşke onlarda bunun kıymetini bilseler Bir tek bu bile çuvallar dolusu altına bedel Paran olsun, sağlık olmayınca ne fayda, Sağlığın olsun, paran olmasa da; İşte budur aslında seni tutan ayakta… |