Kırbaçlarım sırtımda Türk askerine inmişti ve gün intikam günüydü tüm çizilen yaralarımın intikamını alıyorlardı,boşuna inen kırbaçların o acı ıslıkları şimdi zaferin ıslıklarıydı



Gerekirse Türk kadınları ile silah cephane taşıyarak dağ tepe demeden yorulacaktım,belkide bir dolu yaralar saracaktım,memleketin aşkımın yanıydı artık buralarda durmayacaktım





son sözüm buydu , eşyalarımı hazırlıyordum,bir dolu kadın erkek çoluk çocuk yaşlı işte bunun adı vatan aşkı



elele oldu halk unuttu tedbirsiz hükümeti,Vatan dediler yırtık çetikliler ,lifleri çürümüş elbiseler,fakirlikle ri ile koştular.Zengin olan tek şey o inancı taşımaktı.



Kan kardeşim yeter ki istesin ne görev verilirse razıydım şimdi, canımı o topraklarda verecektim, sen bu millettten değilsin diye sarıldı boynuma buralarda ne işin var?
var git var dedi kendi yoluna onu hızla ittim itiraz istemiyorum boş laf ise hiç.



Bana derhal görevimi söyle yön göster artık bu topraklarda suyumu içiyorsam o halde bu vatan benim,o muhteşem kadın ve niceleriniz bu vatan için bebelerinizin üzerinden sıyırdığınız kundakla cephaneyi ısıttınız ,bu hırs bu aşk düşmanın ayaklarını kırdınız



Nasıl bir vatan bu nasıl bir inanış çoluk çocuk yırtık lastikler kar buz demeden dağları aştınız hayranım sizlere aranızdayım işte diyordum.



getirin sargı bezlerini koşun yeni yaralılar var bana hani demiştin ya en büyük aşk ne dediğimde?vatan aşkı sevdam vatan aşkı dediğinde değişmiyen cevabın şimdi kurtuluş savaşını duymak istediğin o zafer sesleri












Şu asi dedikleri ruhumu dualarıma ve sana sürgün ettim,işte yine bir sedye hayal gibi görünürken kapının ağzında netleşiyor şimdi,bir yaralı feryatlar içerisinde inlerken diğeri ne olur bir bardak su diye bağırıyordu



Ah be Tanrım bu nasıl sahnedir böyle? o bembeyaz tenleri şimdi barut kokuyor, deşilen yaralarından sızan kanlar ile savaş sadece sıcak taze kan kokuyordu sadece kan dumanlara karışık barut dişleri sivriltilmiş canavar düşmanlarda adını zafer ve bağımsızlık yazsın diye katıyordu tozunu dumanına



En kötü günlerini yaşarken Anadolu bu Rum kızının burada ne işi vardı diye düşünecek kimse yoktu,Çerkezi Kürdü Arnavut lazı hiç farketmiyordu sadece kazanılması gerekilen zafer vardı akıllarda



Ateşin en orta yerindeyim şimdi
güneşin ışıklarından süzülen güller o beklediğim
gülün mis gibi aşk kokusunu beklerken barut kokusu her yerim
eyvah ! kandan çamurlar mı yolları yoksa şu sevdanın?
açlık yokluk buz gibi soğukta sadece bir dua dilimde

Şarkılarım gülümser ,içerim durmadan ağlar
toparlan malısın kızım
sakın ha vurulmasın kahramanlar
en sivri taş ile bileyledim kalbimi zafer marşlarına adar
dualar uzun gecelere uzanır hiç değişmez
beni gören dostlar uzak durur düşman mı sanır?

oysa hepsinin düşlerine kanatlanır şu vatan
buruk dudaklarımda ayni şarkı mırıldanır
bir gergefin iğne takılı ucunda
Anadolu üzerine en siyahlarını işliyor denir
bilmezler oysa kırmızılar o teninde ay yıldızı ile
en parlağı işlenir

haydi doğ artık güneşim
gel artık şu ucu yırtık çetiklilere

Nasıl bir şeydi şu Vatan aşkı? onca kan kokusu ölümlerin arasında yırtık çetiklerin ucunda yokluğun tam ortasında nasıl bir zafer beklliyordu ?inançmıydı iksiri?

AŞKIN EN YÜCE DUALARINDA ÖNCE VATAN MI YAZIYORDU?