DönenceEllerinden aktım zamana Yelkovanın gölgesinde sana susadım Seni içtim akrebin iğnesinden O dar vakitlerde Şimdi Sesin yok... İçimde sessizlik çınlıyor Kulaklarım gürültüyle uğuldarken Yüzün yok... Tanıdık simaların duruşu Senden uzak Kelimelerin yok... Öyle bir karmaşadayım ki, Ne yana dönsem Seni hatırlatan tuzak... Her gece Çıkartıp yüreğimi Yastığında bıraktığın Saç tellerinin kokusunda uyuttum Kayboldum... Bakıver yüreğine Sanırım kendimi Orada unuttum... Elif SEZGİN |